cząstki elementarne

См. также в других словарях:

• elementarny — elementarnyni, elementarnyniejszy 1. «podstawowy, zasadniczy, najprostszy» Elementarne pojęcie. Elementarne wiadomości. Elementarne potrzeby. Wykształcenie elementarne. ∆ Szkoła elementarna «publiczna szkoła początkowa utworzona w XVIII w. przez… …   Słownik języka polskiego

• cząstka — ż III, CMs. cząstkatce; lm D. cząstkatek zdr. od część (zwykle w zn. 1) Podzielić pomarańczę na cząstki. ∆ fiz. Cząstki elementarne «niepodzielne (wg poglądów współczesnych) cząstki składowe materii (protony, neutrony, elektrony itd.)» ◊ Wybrać,… …   Słownik języka polskiego

• mikrocząstka — ż III, CMs. mikrocząstkatce; lm D. mikrocząstkatek fiz. mikrocząstki «bardzo małe cząstki materii, do których nie stosują się prawa fizyki klasycznej, lecz prawa teorii kwantów; są to głównie cząstki elementarne lub ich zespoły (np. jądra… …   Słownik języka polskiego

• kwark — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a, fiz. {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj cząstki elementarnej o ułamkowym ładunku elektrycznym; z cząstek tych zbudowane są protony, neutrony i niektóre inne cząstki elementarne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Teoria kwarków.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Janusz Leon Wiśniewski — (2011) Janusz Leon Wiśniewski (* 18. August 1954 in Toruń (Thorn)) ist ein polnischer Wissenschaftler der Chemie Informatik und Physik und Schriftsteller. Seit 1987 lebt und arbeitet Wiśniewski in Frankfurt am Main …   Deutsch Wikipedia

• anihilacja — ż I, DCMs. anihilacjacji, blm fiz. «proces fizyczny, w którym para: cząstka antycząstka zamienia się w dwie inne cząstki elementarne będące kwantami odpowiedniego pola fizycznego» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• mezon — m IV, D. u, Ms. mezonnie; lm M. y fiz. mezony «nietrwałe cząstki elementarne o masach pośrednich między masą elektronu a masą protonu i o ładunku elektrycznym dodatnim, ujemnym lub zerowym, powstające bezpośrednio lub pośrednio w reakcjach… …   Słownik języka polskiego

• mion — m IV, D. u, Ms. mionnie; lm M. y fiz. miony «nietrwałe cząstki elementarne o właściwościach podobnych do właściwości elektronów» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• materia — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wszystkie obiekty fizyczne wytwarzające pola grawitacyjne i podlegające tym polom, np. ciała niebieskie, atomy, cząstki elementarne oraz pole… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozpad — m IV, D. u, Ms. rozpadadzie, blm 1. «rozpadnięcie się czegoś na części» Rozpad bryły, planety. przen. Rozpad wspólnoty pierwotnej. Rozpad imperium. Rozpad starego świata. 2. «gnicie, rozpadanie się substancji organicznych, zwykle wskutek… …   Słownik języka polskiego

• rozpaść się — dk XI, rozpaść siępadł się, rozpaść siępadłszy się rozpadać się ndk I, rozpaść sięają się, rozpaść sięał się 1. «rozdzielić się na części, rozłamać się, roztrzaskać się, rozlecieć się» Budynek rozpadł się w gruzy. Talerz rozpadł się na kilka… …   Słownik języka polskiego